♦ ♦ ♦ Ks. Katlewski Bronisław ( 1871 - 1908 ) ♦ ♦ ♦
Urodził się 24 III 1871 roku w Papowie Biskupim k. Chełmna w rodzinie rolnika Jakuba Katlewskiego i Marianny Preiss.
W latach 1881-1890 uczęszczał do chełmińskiego gimnazjum.
Studia seminaryjne odbył w Pelplinie, przyjmując 24 III 1895 roku święcenia kapłańskie.
Jako neoprezbiter pracował w cieniu pelplińskiej katedry, przez dwa miesiące zastępował w Collegium Marianum chorego nauczyciela.
Był wikariuszem w Brusach (k. 1895-1897), od 1897 roku administratorem,a od 26 XI 1899 roku proboszczem w Turowie na Mazurach.
W okresie 1903-1907 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu i do Stowarzyszenia "Straż" (1905).
W 1906 roku zrezygnował z dalszej pracy duszpasterskiej. Podjął leczenie w Meranie w południowym Tyrolu.
Jako emeryt zamieszkał u swoich krewnych w Saminie k. Brodnicy. Tam zmarł 25 I 1908 roku. Pochowany został na cmentarzu w Radoszkach.
ks. H. Mross: Słownik biograficzny..., s. 129; AP Brusy. Księgi metrykalne.
|
♦ ♦ ♦ Ks. Preyss Wiktor ( 1871 - 1908 ) ♦ ♦ ♦
PREYS WIKTOR (1887-1931), ksiądz katolicki, nauczyciel religii, I wikariusz kościoła p.w. Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy
Urodzony 22 II 1887 w Bydgoszczy. Syn Juliana Walentego i Karoliny z Gollników.
Wiosną 1899 ukończył chlubnie Konigliches Friedrich-Gymnasiums w rodzinnym mieście. Od 1908 studiował w seminariach duchownych
w Poznaniu i Gnieźnie. "W seminarium był uczniem wzorowym i pobożnym, ulubieńcem przełożonych i kolegą
kochanym przez wszystkich".
11 II 1912 przyjął święcenia kapłańskie w Gnieźnie. Już jako kleryk okazywał, oprócz teologicznych, duże zdolności i zamiłowania pedagogiczne.
Zaraz więc po święceniach przeznaczono mu stanowisko nauczyciela religii w gimnazjum realnym i wyższej szkole dla dziewcząt w Pleszewie.
Równocześnie został kapelanem w zakładzie SS. Służebniczek. Po pięciu latach przeszedł na stanowisko katechety do seminarium nauczycielskiego
we Wschowie. Kiedy jednak w 1919 linia graniczna odcięła to miasto od Polski, przeniósł się do Środy, gdzie pełnił obowiązki wikariusza.
Wkrótce na polecenie władzy duchownej został katechetą w seminarium nauczycielskim w Rogoźnie. Tam systematycznie pogłębiał swoją wiedzę
pedagogiczną. Zgromadził bogaty księgozbiór dzieł pedagogicznych.
Dobrze przygotowany w 1924 opuścił Rogoźno i objął wykłady pedagogiki w seminarium nauczycielskim w Kcyni i kierownictwo szkoły ćwiczeń
(metodycznej) przy tym seminarium. Jednak wielki brak kapłanów w archidiecezji gnieźnieńskiej sprawił, że musiał opuścić ulubione stanowisko
i przejść do duszpasterstwa parafialnego. W 1925 został wikariuszem przy bydgoskim kościele p.w. Serca Pana Jezusa. Był m.in. wicepatronem
Stowarzyszenia Służby Żeńskiej pod wezwaniem św. Zyty.
Dobrocią i gorliwością zaskarbił sobie miłość parafian. Aktywnie działał w harcerstwie. Odj 1925 wchodził w skład Rady Kół Przyjaciół Harcerstwa
w Bydgoszczy. Apelował do bydgoszczan o zainteresowanie się harcerstwem i udzielaniem mu pomocy. W 1925 i 1928 był komendantem bydgoskiego
Hufca ZHP. Zmarł nagle na udar serca w Bydgoszczy 23 IX 1931.
Pochowany został na bydgoskim cmentarzu parafii pw. Serca Pana Jezusa.
Bydgoski słownik biograficzny. Praca zbiorowa pod redakcją Janusza Kutty. Tom III. Bydgoszcz 1966
|
Pełny ekran lub ESC
